TAK KENAL MAKA TAK CINTA

Tempe goreng tepung. Kalau nak lagi sedap, potong dulu baru celup dlm tepung. Pastu goreng. Nyum... nyum...

Kawan2 pernah makan tempe goreng tepung + sambal tak? Bukan makan dengan nasi tau. Makan macam tu jer, macam makan kopok lekor...

Masa dok kat Banting dulu, hampir setiap petang saya beli (sy yg beli atau kwn sy yg beli...tapi sy tumpang sekaki?... terconfuse pulak!) Tak kisah la, tapi yang penting... kami selalu makan. Sedap wooo... Kat sana rata2 memang orang berketurunan Jawa, jadi tak hairanlah dengan tempe tu. Yang makan mentah2 pun ada... Diorang tu Jawa apa? Takdelah pulak saya ambil tahu. Tapi kalau dengar diorang cakap Jawa, ya ALLAH... pening kepala saya. Saya langsung tak faham!

Berbalik pada cerita tempe goreng tepung tadi. Masa kat Banting, saya selalu beli tempe goreng tepung ni di sebuah gerai ala2 gerai burger tu di hadapan bus stand Pekan Banting. Apa nama tempat tu, dah jenuh la saya mengingat... tapi sampai la ni tak ingat2... Selain jual tempe goreng tepung, brader tu juga jual kopok lekor. Ada lagi ntah idak gerainya sekarang ni. Itulah makanan peberet di sana yang tak dapat saya lupakan.

Sekarang ni dah jarang makan tempe goreng tepung sebab takde geng. Mak + ayah berpantang. Tak boleh makan kacang. Suami dan anak2 pulak tak layan tempe. Asyraf kata, rasanya masam. Masam? Iye sangatlah tu. Dia makan mangga yang baru nak masak tu, boleh pulak. Tak masam ke? Alasan! 

Biasalah tu, tak kenal maka tak cinta. Dah kenal, tak boleh nak lupa.

Taraaa... dah tuang sambal kat atasnya. Jom makan! Seeedaaap